Liefste, lieve Elodie,
Vandaag is het maandag 1 september en voor iedereen is het spannend om te weten hoe het voor jou zal zijn in je nieuwe school. Eerlijk gezegd, we zijn allemaal een beetje ongerust, zeker je mama, zeker je papa, zeker je omi, en ik ook helemaal.
Vanavond gaan we bellen met je mama om te vragen hoe het was. Omi zal dat doen, en ik zal ook bellen om te horen hoe het gegaan is. Ik kan er jammer genoeg niet bij zijn, want ik woon te ver, en het wordt niet van mij verwacht dat ik met jou bel, zeker niet via video, hoewel ik dat zo graag zou doen om persoonlijk te vragen hoe je eerste schooldag was.
Ik heb duizend ideeën en plannen over hoe ik het voor jou interessant, spannend, leerrijk en aangenaam zou willen maken. Maar door de omstandigheden is dat niet zo evident. Ik ben er zeker van dat omie vanavond zal bellen, of misschien zelfs zal langsgaan. Dan zul je vast honderduit vertellen over alle nieuwe dingen. En als het niet vandaag is, dan morgen of overmorgen.
Gezien de omstandigheden, zie mijn vorige tekstje, zijn we dus allemaal een beetje ongerust en kijken we vol spanning uit naar hoe je nieuwe school zal bevallen, en naar je nieuwe vriendjes en vriendinnetjes.
Over Gaston maken we ons minder zorgen; die knalt en botst er wel door, dat zal wel lukken.
Maar voor jou, prinses Elodie: fingers crossed.
Dikke kus.
