All hands on deck
De voornaamste is: all hands on deck. De beuk erin. Keihard en voluit beginnen.
Dat zijn de drie dingen die tellen: minder eten, veel bewegen, minder snoepen.
Weinig erin, veel eruit. Dat is de belangrijkste hack van allemaal.
Volhouden
De tweede hack is volhouden. Eén keer een misser? Geen probleem. Tweede keer ook niet. Maar zorg dat je telkens opnieuw begint.
Compulsief eten
Bij mij speelt er nog iets: ik ben volgens mij een compulsieve eter en snoeper.
Als ik begin, kan ik letterlijk niet stoppen. Staat er iets te eten, dan eet ik alles op. Is er iets te snoepen, dan is het nooit één snoepje, maar meteen de hele verpakking.
De enige oplossing: niks in huis hebben. Dat is misschien wel de belangrijkste hack. Want ’s avonds loop je naar de ijskast, naar de voorraadkast. Je vindt niks, of toch iets. Een uur later ga je nog eens kijken, misschien heb je iets over het hoofd gezien.
Daarom: zorg dat er niks in huis is. Heel simpel. Want ik kan niet stoppen.
Het jammere is dat ik naast een nachtwinkel woon en naast een pizzazaak. Alles wordt geleverd. Maar dat lukt nog net om te vermijden.
Nu en dan zondigen
Een andere hack: nu en dan zondigen.
Je kunt geen 100 gram bijkomen van een zak chips van 100 gram. Geen probleem dus.
Volgens Tim Ferriss (The 4-Hour Body) mag je de hele week peulvruchten eten, zoveel je wilt. In het weekend mag je een zondigdag hebben. Vooral donkere peulvruchten zoals kidney beans.
Maar ja, ik eet geen half blikje. Ik eet een heel blikje. En vaak ook het tweede. Dus beter ook dat niet in huis hebben.
Ik kan snoepen, het is niet normaal. Zoete koeken, alles. En als ik eenmaal gezondigd heb, is die dag naar de vaantjes. Michael Greger noemt dat in How Not to Diet het “what the hell”-effect.
Eén snoepje, en je denkt: wat de hell, nog eentje kan ook.
En voor je het weet is het pak leeg.
Wilskracht en discipline
Wilskracht wint nooit van het groot-kapitaal.
Waarom niet? Omdat eten zó verfijnd gemaakt is, met de meest hoogtechnologische ingrediënten. Alles is getest, geoptimaliseerd en uitgeprobeerd door de rijkste firma’s. Zodat wij, de gewone mens, gewoon een vogel voor de kat zijn. We kunnen niet winnen van dat groot kapitaal.
Daarom: de enige oplossing is niet beginnen.
Jocko, een bekende podcaster, leerde me een mooie uitdrukking:
“Discipline eats motivation for breakfast.”
Maar discipline wil niet zeggen dat je elke dag zwaar moet trainen. Discipline kan evengoed zijn: niet meer eten na een bepaald uur. Of iets gewoon niet meer eten.
Dat is discipline: jezelf regels opleggen. Iets dat je al kunt, is geen discipline, dat is een gewoonte.
Hoe bouw je discipline op? In functie van afvallen misschien door ’s avonds niet meer te eten. Of door tijdelijk vasten gestructureerd aan te pakken. Dan ben je discipline aan het opbouwen.
Heb ik discipline? Veel te weinig. Motivatie? Regelmatig. Dus helpt het om een groot doel te hebben.
Wegen en curve
Nog een hack: ik weeg me elke ochtend.
Op mijn curve, waar ik al 8 kilo kwijt ben op 8 tot 10 weken, zie je de bumps. Bijna altijd in het weekend.
Na het weekend vast ik soms een dag. Dan zijn de darmen leeg en tegen het einde van de week ben ik weer wat afgevallen. In het weekend komt het er weer bij.
Dat kan demotiverend zijn. Daarom weeg ik elke dag. Ik zie het stijgen, maar ik weet intussen dat het een paar dagen later terug zakt.
Je kunt geen kilo vet bijkomen in twee of drie dagen, dat is onmogelijk. Maar je darmen zitten vol, en dat geeft gewicht.
Traag afvallen
Ik geloof niet in traag afvallen. Ja, dat is zogezegd de beste manier, omdat je je levenswijze aanpast. Maar ik heb het geprobeerd: gezond eten, veel groenten.
Traag afvallen is dubbel moeilijk.
Ten eerste qua motivatie: hoe houd je dat vol? En hoe ga je dat meten? De schommelingen op mijn dalende lijn zijn even zichtbaar als bij een traag dalende lijn. Daarbij komen nog de plateaus waar je stagneert.
Volgens mij is traag afvallen heel moeilijk. Misschien een beetje zoals traag stoppen met roken: dat kan ook niet. Je stopt of je stopt niet. Afvallen zie ik hetzelfde: je valt af of je valt niet.
Je bouwt ook geen reserve op voor een slechtere periode. Als je emotioneel in een dip zit, ben je met het minste al je winst kwijt.
Vasten en onregelmatig eten
Ik geloof dat het gezond is om nu en dan te vasten. Gewoon vanuit de natuurlijke evolutie. Vroeger was er geen vaste maaltijd elke dag. Mensen aten altijd onregelmatig. En ik denk dat dat vandaag nog steeds de meest logische en gezonde manier van eten is: onregelmatig.
Weten wat je moet doen
Er is een uitdrukking:
De meeste mensen weten wel wat ze moeten doen om iets te bereiken.
Of het nu over opvoeding, sport, eten, werk of relaties gaat. We weten het.
Maar de verleidingen zijn groot, het lichaam is zwak en de geest geeft altijd eerst op.
Achtergrond en operatie
Waarom steeg mijn gewicht naar 90 kilo?
In april vorig jaar trouwde ik. Ik wilde een smoking dragen van vroeger, dus moest ik scherp staan. Dat lukte.
In augustus volgde een operatie voor prostaatkanker. Een maand ervoor stopte ik met sporten en begon ik meer te snoepen. Je denkt: waarom zou ik nog moeite doen, ik moet toch onder het mes.
Na de operatie mocht ik niet sporten. Ik had geen motivatie en andere problemen. Mijn gewicht steeg langzaam. En omdat de operatie niet volledig geslaagd was, kreeg ik een hormoonspuit die mijn testosteron naar nul bracht.
Bijwerkingen: emotioneel helemaal kapot. Geen motivatie.
Nu, een jaar later, is die spuit bijna uitgewerkt. Twee maanden geleden besloot ik: dit kan zo niet verder.
Kleren te klein, 8 tot 10 kilo te zwaar. Ik voelde me slecht over hoe ik eruitzag. Dus begon ik opnieuw.
Ik hoop mijn doel te bereiken en geen tweede hormoonspuit te moeten nemen. Ik kies voor de korte pijn: snel resultaat, zodat er reserve is.
Een vakantie helpt natuurlijk niet. Je sport niet, je eet lekker. Op één week geen kilo vet, maar op twee weken wel.
Op mijn bureau ligt een blad met prioriteiten. Eerste prioriteit: afvallen.
Ik ben er te veel mee bezig, het knaagt. En eerlijk: het is leuker om er goed uit te zien in kleren die passen.
Mijn vrouw zegt dat een buikje niet erg is. Maar ik vind van wel. Mannen voelen zich beter zonder buikje.
Ja, ik ben ijdel. Ik wil er goed uitzien naast mijn vrouw, met een mooi hemd, een scherpe vest, mijn dieselhorloge en mijn rode schoenen van de trouwfoto. Dan ben ik trots.
Nog een belangrijke insteek: je kunt geen fit lichaam kopen.
Sport is goed voor cardio, voor de lange termijn, voor gezond blijven.
De beste manier om gezond te blijven is je lichaam onder stress zetten: lichamelijke, fysieke, koude stress.
Een slank lichaam is nooit ongezond.
Niet alles wat ik doe is perfect. Soms vast ik een dag, maar dan drink ik cola zero in plaats van water. Heel ongezond.
Maar:
Mager zijn met cola zero is beter dan dik zijn met water.
Michael Greger zegt:
De grootste winsten komen van vermageren. Zelfs met slechte middelen is vermageren beter dan dik blijven.
Dit zijn dus mijn hacks, mijn manier van afvallen. Ik heb het al een paar keer gedaan en meestal lukt het. Op het eind word je moe als je doel nog niet bereikt is, maar meestal lukt het wel.
Doelen stellen
Deadline
Er is die bekende slogan:
“A goal without a deadline is just a wish.”
Ik had een duidelijke deadline: eind augustus, binnen 8 weken, 82 kilo wegen. Ik had een eindgewicht, een einddoel en een beloning. Ik had het mezelf scherp gesteld.
Ik ben er nog niet, maar bijna, en ik ga er geraken ook.
Dus ik herhaal: “A goal without a deadline is just a wish.”
SMART plus
Dit was duidelijk een SMART-goal, maar er waren twee extra zaken bij. Het was beangstigend en het was uitdagend, bijna over the top. Dus eigenlijk SMART-plus.
Wat ontbreekt hier nog : je zelf een cadeau geven als je het doel bereikt hebt.
Samenvatting
Mijn hacks zijn simpel, maar voor mij werken ze. Discipline, doelen stellen, vasten, meten, en vooral: volhouden.